پارکور چیست؟

پارکور از زمانی که انسان نیاز به شکار کردن و شکار نشدن داشته، وجود داشته است. انسانها به طور طبیعی گسترهای قابل توجه از حرکات و حالات ممکن را برای گذشتن از موانع به وجود میآورد.

از آن گذشته، کودکان به سهولت و صورت بدیع و با نشاط حرکت میکنند، ولی ما هنگامی که شروع به حرکت آگاهانه میکنیم، آن ویژگی را از دست میدهیم. افراد زیادی در طول تاریخ بر روی حرکت انسان و بهبود آن کار کرده اند.

تاریخچه ی پارکور

پیش از جنگ جهانی اول ، افسر سابق نیروی دریایی فرانسه، جورج هبرت سفری به دور دنیا انجام داد . در طول بازدیدش از آفریقا ، تحت تاثیر مهارتها و توانایی های فیزیکی قبایل بومی قرار گرفت که با آنها ملاقات کرد.
جورج هبرت می گوید : «بدن های آنها فوق العاده ، انعطاف پذیر ، زبده ، پراستقامت و مقاوم بود اما آنها هیچ مربی ژیمناستیکی نداشتند بلکه فقط در طبیعت زندگی می کردند.»

هنگامی که در شهر سنت پیر ، ایالت مارتینیک اقامت داشت، حادثه فوران آتشفشان هشتم ماه می 1902 اتفاق افتاد. او در نجات و فراری دادن 700 نفر از مردم همکاری داشت. این تجربه اثر بسیار زیادی بر روی او گذاشت و او را ترغیب کرد تا مهارت ورزشی را با شجاعت و احترام به حقوق دیگران تلفیق کند. و بالاخره این روشها را در غالب این شعار معرفی کرد: «قوی شوید تا سودمند باشید.»

او که ایده خود را از قبایل بومی گرفته بود ، در دانشکده ریم فرانسه، مربی تربیت بدنی شد و شروع به تعریف اصول سیستم تربیت بدنی مخصوص خودش و همچنین ایجاد و فراهم آوردن تجهیزات و تمرینات تدریس «روش طبیعی» کرد که او آنرا اینگونه توضیح داد:

یک فعالیت قاعده مند، در حال رشد و مداوم از دوره بچگی تا بزرگسالی که هدفهای خاص خودش را دارد: تضمین توانایی جسمانی ؛ افزایش مقاومت اعضای بدن ؛ تاکید بر استفاده از تمام انواع حرکات طبیعی و کاربردهای غیر قابل چشم پوشی آنها (دویدن ، پرش، صعود و …) ؛ افزایش انرژی فردی و دیگر ویژگی های عملکردی و جوانمردی همچون دیگر قابلیتها که در آنها جنبه های فیزیکی و جوانمردی اولویت دارند؛ یک ایده اخلاقی مهم : احترام به حقوق دیگران.

چه کسی پارکور را ابداع کرد؟

اما پارکور به معنای خاص آن، توسط ریموند بل (Raymond Belle) که یک سرباز فرانسوی جنگ ویتنام بود پایه گذاری شد. او و همراهانش به دنبال به وجود آوردن یک روش کارا و مناسب برای «تعقیب و فرار» بودند. این فعالیتها، سرانجام توسط فرزندش «دیوید بل» (David Belle) بصورت مدوّن درآمد. دیوید بل بیشتر عمر خود را صرف ساماندهی این ورزش کرد و نام «پارکور» را بر آن نهاد.

او و دوستانش، از جمله سباستیان فوکان (Sebastien Foucan) که مشهورترین آنهاست، با آموزشهای ریموند بل این ورزش را از ترکیب ورزشهای مختلفی، با هدف کمک کردن به دیگران در مواقع اضطراری، در حاشیه پاریس به وجود آوردند.

نویسنده: نادر عسگری